Pasterz

Stijn jest jednym z ostatnich holenderskich pasterzy. Wraz ze swoją partnerką Anną stara się żyć w symbiozie z otaczającą naturą, czerpiąc radość z tego prostego życia. Gdy jednak z roku na rok, dotacje na wypas owiec radykalnie się kurczą, nie przyjmuje biernie nieszczęść jak Hiob, ale podejmuje nierówną walkę z przeciwnościami losu. Reżyser filmu towarzyszył mu w niej przez 10 lat.

Tradycyjny wypas owiec należy już raczej do reliktów przeszłości w Europie Zachodniej. Gdzieniegdzie na obszarach górskich można jeszcze spotkać pasterzy, przemierzających powoli zielone pastwiska ze swoimi owcami. Choć ten widok może wydać się co najwyżej idylliczny, ale pozbawiony racji ekonomicznych, pasterze odgrywają ogromną rolę w zachowaniu dziedzictwa kulturowego lokalnych społeczności. Tradycyjny wypas ma wpływ na bioróżnorodność ziemi. Potrafi być również przestrzenią indywidualnej wolności dla wszystkich tych, którzy nie godzą się na zmiany cywilizacyjne. Niemniej jednak rozwój przemysłu, brak dotacji dla tradycyjnego pasterstwa czy ograniczenie terenów stawiają przyszłość tej profesji pod znakiem zapytania.