Wyrok Hadwina

Thomas Grant Hadwin pracował jako ekspert w kanadyjskim regionie Pacific Northwest. Był inżynierem leśnym w kilku najstarszych systemach leśnych na Ziemi. Jego zadaniem było znalezienie największych, najcenniejszych drzew, ich wycięcie i sprowadzenie do tartaku. Destrukcyjne strategie pracodawców doprowadziły do tego, że zaczął pisać listy do szefa, które z czasem zmieniły się w obsesyjną jednoosobową kampanię przeciw działalności tartaków. Jej kulminacją był spektakularny akt wandalizmu. W styczniu 1997 roku Hadwin ściął jedno z najważniejszych drzew Ameryki Północnej, tzw. „Złoty świerk”, uważany za święty przez miejscowy lud Haida. W ten sposób chciał zaprotestować przeciwko przemysłowi pozyskiwania drewna.

Po ścięciu drzewa wysłał faks do mediów i narodu Haida, w którym przyznał się do winy, twierdząc, że motywowała nim wściekłość i nienawiść do wyszkolonych specjalistów uniwersyteckich i ich ekstremistycznych zwolenników. Jego czyn spotkał się z oburzeniem i medialną nagonką. Wytoczono mu proces, ale Hadwin w niewyjaśnionych okolicznościach zaginął.