Damned If You Don't

Su Fierdrich jest uznawana za jedną z ciekawszych postaci eksperymentalnego kina kobiet, kontynuatorkę tradycji wyznaczonej przez awangardowe prace Mai Deren. „Damned if you Don't” to intymne studium seksualnej ekspresji i represji. Występuje Peggy Healey jako młoda zakonnica dręczona pragnieniem zmysłowej, nieodpartej Eli Troyano. „Damned if you Don't” jest przykładem kina opartego na twórczej reinterpretacji. W filmie Su Fierdrich zostały wykorzystane fragmenty „Czarnego narcyza” („Black Narcissus”, 1946) Michaela Powella i Emerica Pressburgera, które zostały zacytowane w formie obrazu na monitorze telewizora.

Twórczość Su Friedrich jest uznawana za zapowiedź „new queer cinema”, które na dobre zaistniało w świadomości publiczności i krytyki dopiero na przełomie lat 80. i 90.

Na podstawie tekstu Andrzeja Pitrusa „Su Friedrich: anektowanie przestrzeni”, w: „Reżyserki kina. Tradycja i współczesność”, pod red. Małgorzaty Radkiewicz (2005)