Eksperyment na tratwie

Las Palmas, 11 maja 1973 rok. Socjologiczny eksperyment. Sześć kobiet i pięciu mężczyzn wyrusza w podróż przez Atlantyk do Meksyku. Mają spędzić ze sobą trzy miesiące na pokładzie Acali – stalowej tratwy bez silnika o wielkości 12x7m. Dziesięciu ochotników zwerbowano w trakcie castingu. Wybrano mężczyzn i kobiety różnych narodowości, religii i środowisk społecznych. Przed wejściem na pokład statku wszyscy przeszli medyczne, fizyczne i psychologiczne testy. Autorem eksperymentu był meksykański antropolog Santiago Genovés, który filmował i dokumentował ich zachowanie i wydarzenia na pokładzie w najdrobniejszych szczegółach.

Zainspirowany wojną wietnamską i ruchem pokojowym, chciał zbadać, czy ludzie są naturalnie agresywni i wojowniczy. Badania należało przeprowadzić w całkowitej izolacji: pośrodku oceanu. Genovés przypuszczał, że istnieje związek między agresją a seksem, dlatego świadomie wybrał najbardziej atrakcyjnych kandydatów. Czterdzieści lat później spotykają się ponownie na replice tratwy Acali, aby spojrzeć na wspólną trzymiesięczną przygodę z przeszłości. Reżyser przywołuje również archiwalne nagrania Genovésa i fragmenty jego dziennika. W ten sposób opowiada kulisy tego „jednego z najdziwniejszych eksperymentów grupowych wszechczasów.