Nienawidzę Nowego Jorku

Filmowy portret Nowego Jorku przełomu XX i XXI wieku i undergroundowych artystek i transseksualnych aktywistek: Amandy Lepore, Chloe Dzubilo, Sophii Lamar oraz artysty i aktywisty T De Longa. Film składa się z rozmów nakręconych w przebieralniach, podczas jazdy taksówkami, spacerów po parku, dyskusji o sztuce, tożsamości płciowej, aktywizmie i życiu osobistym. Obserwujemy, jak bardzo losy bohaterów się przecinają, a Amanda Lepore, Chloe Dzubilo, Sophia Lamar i T De Long szczerze i niezwykle namiętnie pokazują, jak walka o wolność zbudowała pomost pomiędzy transseksualnym aktywizmem a alternatywną sceną życia nocnego na Manhattanie.

Dzięki splecionej narracji fragmenty ich przeszłości stopniowo układają się w mozaikę, która zmusza do refleksji nad złożonością losu, kwestią nadziei i walki o przetrwanie. Stajemy się widzami niezależnego buntu, a także powiernikami niezwykłych historii z życia barwnych osobowości Nowego Jorku przełomu wieków. Historie łączy niezwykła ścieżka dźwiękowa, na którą składają się muzyka uznanego współczesnego artysty Arca, a także nagrodzonego Oscarem kompozytora Ryūichi Sakamoto, znanego eksperymentalnego muzyka i badacza dźwięku Alva Noto oraz kultowej piosenkarki Sharon Needles i punk-rockowe kawałki Transistors.

Kręcony przez dziesięć lat film buduje autentyczną narrację wizualną nie tylko o tożsamości niezwykłego miasta lecz również o jego transspołeczności i transartystach, którzy stanowili część scen punk, disco, rap i new wave, używając muzyki i performansu jako przestrzeni szczerych i pełnych emocji ekspresji i aktywizmu.