Pułapki radykalizmu

W latach 90. XX wieku Manuel Bauer był szefem niemieckiej neonazistowskiej bojówki. Wierzył w nazizm do czasu, gdy podczas pojedynku ze znacznie silniejszym Niemcem, niespodziewanie z pomocą przyszło mu dwóch Turków. Ci, których do tej pory traktował jako „podludzi”, okazali się sprzymierzeńcami. To wydarzenie zmieniło jego życie. Dotychczasowa ideologia zaczęła trzeszczeć w szwach, jednak najtrudniejsze było dopiero przed nim. W radykalnych organizacjach faszystowskich nie ma bowiem drogi wyjścia. Decydując się na odejście, trzeba postawić na szali swoje życie i bezpieczeństwo najbliższych.

Manuel jest jednym z sześciu bohaterów, których spotyka Karen Winther, reżyserka filmu. Kobieta jako nastolatka sama należała do skrajnie prawicowej organizacji i – choć minęło kilkanaście lat – do dziś nie może sobie poradzić z poczuciem winy. W spotkaniach z ludźmi, którym udało się opuścić podobne struktury (nie tylko radykalnej prawicy, ale również lewicy), szuka wsparcia i zrozumienia dla młodzieńczych wyborów. Wierzyła, że wejście na drogę przemocy coś zmieni w otaczającej ją rzeczywistości, a tymczasem nieodwracalnie zmieniło ją samą. Podobnie jak inni byli radykałowie żyje w stresie, targana wyrzutami sumienia i lękiem przed zemstą ze strony dawnych „przyjaciół”. Czy zasłużyła na drugą szansę?