Najlepszy przyjaciel człowieka

Heddy Honigmann z uwagą i czułością śledzi relacje sześciu par ludzi i ich psów-opiekunów, wypełniając treścią banalne sformułowanie o „mądrości zwierząt”, próbując uchwycić specyfikę psich umiejętności, a także zgłębić niepowtarzalność tej niezwykłej międzygatunkowej relacji. Skupia naszą uwagę na czworonogach dłużej niż zwykliśmy to robić sami. Właśnie takie uważne spojrzenie jesteśmy im winni.

Kochają bezwarunkowo, natychmiast wybaczają, są najprawdziwszymi z przyjaciół, gotowymi zrobić wszystko, co sprawi nam przyjemność. Czyni to z psów – jak powiedział kiedyś Jonathan Carroll – mniejsze anioły. A przecież zwykliśmy mówić, że to „tylko” psy i traktować ich cechy jako śmieszne lub słodkie. Tymczasem prawdopodobnie żaden człowiek nie wstawałby na każde zawołanie w środku nocy, by tak jak kudłaty Kaiko przykryć swoją panią Ernę, cierpiącą na stwardnienie zanikowe boczne. Żaden z towarzyszy broni nie czuwałby tak wytrwale przy Trevorze, byłym weteranie wojennym, cierpiącym na syndrom stresu pourazowego, tak jak jego brązowy pudel Mister. I prawdopodobnie żadnemu z rówieśników kilkunastoletniego Zeba, chorującego na autyzm, nie wystarczyłoby cierpliwości na znoszenie jego wybuchów złości, tak jak ma ją pudlica Utah